Vlnr Dann, Jurgen en Jean-LouisDonderdag 5 maart namen we een binnenlandse vlucht naar Calgary in de provincie Alberta. Na zo'n 2 maanden reizen in de provincies Québec en Ontario werd het wel eens tijd om centjes te verdienen, en een vaste stek te vinden. Het reizen met de valies had voor mij -niet voor Jurgen- lang genoeg geduurd. Ik had nood aan wat meer stabiliteit en zekerheid. Ondanks er in het oosten van Canada veel te beleven valt, snakten we meer naar de prachtige natuur in het westen van Canada. Ook zouden er in de provincie Alberta meer jobs openstaan dan in de rest van Canada. Dus... ready to go West! Up to 'The Rocky Mountains'.
Na iets meer dan 4 uur vliegen vanuit Montréal kwamen we om 23u30 aan in de luchthaven van Calgary. Daar werden we opgepikt door onze Belgische vriend Gert, tevens een ex-collega van Jurgen. Gert is met zijn familie de voorbije zomer naar Canada geëmigreerd. Zij wonen nu in Okotoks, zo'n 35 km ten zuiden van Calgary. Gert heeft net zijn opleiding beëindigd bij de Calgary Police en is in zijn laatste weken stage. Bij hen hebben we de eerste nachten mogen logeren en hebben we ons voornamelijk bezig gehouden met het zoeken naar jobs, woonst en een auto. Het zoeken naar een auto ging het vlotst. 's Avonds zagen we op de Canadese kijiji.ca website een advertentie van een Ford Explorer 4.0L V6 (1997) die er nog maar 20 minuten geleden was opgezet. Even gebeld voor een afspraak, en de volgende dag was de auto van ons. Naderhand alles in orde gebracht in verband met de verzekering en nummerplaat. Eindelijk mobiel!
Onze auto voor het huis van Gert en Helen in Okotoks.Gert, Helen, en hun 3 kinderen Lien, Hannelore en Tyler hadden ons in het weekend meegenomen voor een wandeling in de bossen aan de rand van de Rocky Mountains. De verse sneeuw van voorbije nacht maakte dat we makkelijk konden zien welke dieren kortelings waren gepasseerd. Je ziet regelmatig sporen van konijnen, eekhoorns en herten, maar op onze wandeling moest er ook kortelings een coyote of wolf zijn gepasseerd... Of waren het toch maar sporen van een hond? Wij houden het bij een wolf... ;-) Berenpoten zie je nu niet, want zij houden nog hun winterslaap. Beren verschuilen zich in de winter in holen en zij slapen zo'n 7 maanden per jaar.
Vlnr Jurgen, Gert, Hannelore, Lien, Tyler en Helen tijdens onze wandeling.
2 opmerkingen:
Hoihoi,
We hebben weer heel wat bij te lezen op jullie blog... Fijn dat jullie nog steeds in de sneeuw zitten, wij hier genieten intussen van een wisselend Belgisch weertje. De ene keer rollen in het heerlijk warme gras, liggen op het houten bankje op het terras, de andere keer doorweekt en verzopen gevangen worden door een dweil...
Gezellie :-)
Ook komen we al wat meer knuffelen, behalve als ze die vervelende kam vasthebben, en dat is meestal als we rustig aan het eten zijn, grrr :-)
Mee in de zetel liggen en rond de benen schuren blijven onze favoriete bezigheden, naast het wekker spelen 's ochtends als we ergens in een slaapkamer geluid horen. Tja, ze moeten toch opstaan als hunne wekker afgaat. Dan moeten wij wat helpen, ook al is het 6 uur... (hihi)
Zoals jullie kunnen lezen bevalt het ons hier nog wel! Tot de volgende keer!
Lekjes
Bo en Roxxe
Hey Buba en tiny,
sry was wat lang geleden...
Hier weer kl.. weer, maartse buien hebben hun naam niet gestolen...
geniet maar van de sneeuw en de rust.
@buba,
het werk zult ge wel niet missen zeker??? :-))))
hans uit de limbuuuurg
Een reactie posten