Hieronder enkele foto's van Victoria...
Op 24 september maakten we weer de oversteek naar het vaste land. We namen de laatste ferry om 21u en kwamen ’s avonds laat aan in downtown Vancouver. Vancouver is de grootste stad van British Columbia. In 2010 zal de stad de Olympische Winterspelen organiseren, in samenwerking met het nabijgelegen Whistler. Vancouver is één van de steden (misschien wel DE stad) met het grootste aantal verschillende nationaliteiten. Voornamelijk Aziaten wonen hier in groten getale, Azië is dan ook niet ver gelegen in vogelvlucht. Na 3 weken rondreizen met ons, vertrokken Hans en Liesbet vanuit Vancouver weer naar huis. Wij bleven nog een dag extra in Vancouver en bezochten onder andere Stanley park, en reden daarna via het Okanagan wijngebied weer door naar Banff.
Een gigantische Inukshuk aan de kust van Vancouver: het teken voor vriendschap, en tevens het logo van de komende Olympische Winterspelen.
Een wasbeer in downtown Vancouver.
Defilé van de Canadese Rijkswacht (RCMP-GRC) in Stanley park.
Na 7 maanden wonen en reizen in het westen van Canada en Alaska mogen we wel zeggen dat we dat deel zo goed als volledig hebben gezien. Daarom dat we terug naar het Oosten wilden trekken, waar alles veel dichter bij elkaar ligt (naar Canadese normen dan toch) en, nu we geen auto meer hebben, waar openbaar vervoer meer voorhanden is. Onze auto hebben we in Banff kunnen verkopen aan een collega van Safeway. We regelden met een andere collega van Safeway een lift naar onze Belgische vrienden Gert & Helen in Stavely (100 km ten zuiden van Calgary) waar we nog een deel bagage hadden staan. De trip van Calgary naar Montréal hebben we per vliegtuig gedaan, een binnenlandse vlucht van 4u30 min. Voor ons vertrek moesten de vleugels ijsvrij gemaakt worden want de eerste sneeuw en ijs was reeds daar. Het is begin oktober en de winter is gearriveerd in Calgary. In Banff gaat op 31 oktober het eerste skigebied al terug open.
Op zondag 4 oktober kwamen we ’s morgens toe in Montréal. Onze aankomst was geheel verschillend van onze aankomst in december. Geen sneeuw maar warme temperaturen. Of hoe een stad er hier compleet anders uitziet naargelang het seizoen.
Na 9 maanden reizen, waarvan 3,5 maanden gewerkt te hebben, schiet er van ons reisbudget weinig tot niets meer over. Het moet gezegd worden dat het leven in Canada duurder is in vergelijking met België. We moeten dus terug op zoek naar een woonst en werk voor een tweetal maanden. Echter onze hoop is minimaal… tijdens onze eerste maand hier in Montréal hebben we gemerkt dat hier werk vinden zo goed als onmogelijk is. En uiteindelijk zouden we hier enkel maar werken om onze huur te betalen. Daarom hebben we de beslissing genomen om een tweetal maanden vroeger terug te keren naar Europa. Toch wel met een beetje spijt in het hart omdat het voor ons een buitenkans was om te ervaren hoe het is om in Noord-Amerika te wonen. We hebben veel gezien en veel gedaan, we waren in het Oosten, het Westen en het Noorden, en we hebben de vier seizoenen beleefd. We zijn er ons dan ook van bewust dat de winter er weer aankomt, en dat is voornamelijk voor Tiny niet de meest aangename periode. Hierdoor is onze terugvlucht een feit en komen we op maandag 12 oktober om 14.45 uur in Zaventem toe.
Nog even vermelden dat we met British Airways terugvliegen maar dat dit de zoveelste keer problemen schept! Daarom de wijze raad aan iedereen, vlieg nooit maar dan ook nooit met British Airways. Ik zal in een latere post de problemen uitleggen maar het komt er op neer dat we een extra van € 300 hebben moeten betalen om onze eerder geboekte vlucht te mogen nemen.
