In tussentijd hadden we via couchsurfing contacten gezocht om onze tijd in Whitehorse zo goed mogelijk door te brengen. Zo brachten we de meeste tijd door bij Chantal en haar roommates. Zij brachten ons de eerste avond naar een bouldering festival, d.i. een festival voor klimmers waarbij grote losstaande rotsen kunnen worden beklommen. Na een uur rijden op een slecht berijdbare zandweg kwamen we aan op de bewuste plek in de bossen. De volgende dag hadden ook zo’n 100 andere deelnemers van verschillende regio’s van Canada, USA en Europa hun weg ernaar toe gevonden.


Net zoals Banff, trekt ook Whitehorse veel jeugd aan van over heel Canada voor de extreme outdoor sporten. In de zomer is het voornamelijk wandelen, mountain biken, rafting, kayaking en bergbeklimmen. In de winter is dit langlaufen en skiën. Echter skiliften zijn hier niet voorzien; via helikopter, sneeuwscooter of te voet moet je eerst naar boven.

Mark, de roommate van Chantal, heeft zijn eigen vliegtuigje. Hij nam ons mee op een 1 uur durende vlucht boven de omgeving. Op enkele bighorn sheep na, zagen we niet meer dan eenzame uitgestrekte berg valleien met meren, een ongelofelijk mooi zicht.
Alain, de buur van Chantal is eveneens piloot. Hij werkt bij de lucht ambulance. In heel Yukon, een gebied van ongeveer 483.450 km², is er slechts één ziekenhuis. Patiënten die een spoedgeval hebben, worden gratis (op kosten van de overheid) met het vliegtuig naar Whitehorse gevlogen.







Een andere nationale sport hier is vissen en jagen. Nu de zalmtrek bezig is, wordt er dan ook duchtig op zalm gevist. Enkele weken geleden is in Yukon eveneens het jachtseizoen geopend. Dit jaar wordt er op elanden en wapiti’s gejaagd. Het geschoten dier wordt meestal ter plaatse versneden waarbij het karkas en ingewanden mogen achtergelaten worden voor andere roofdieren. Per jager mag er maximum één eland worden gedood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten