Hôtel de glace

Sedert zondagavond verblijven we in een klein dorpje in de bergen rond Québec Stad. Maandag zijn we er in de omgeving op uitgetrokken en zijn we gaan 'raquetten'. Zelfs met Jurgen zijn 'tennisraketten' aan zijn voeten, zakte hij tot aan zijn knieën weg in de diepe sneeuw. En zonder raketten aan, zakte hij weg tot aan zijn middel. Onvoorstelbaar de hoeveelheid sneeuw die hier ligt. Maar vorig jaar lag er zelfs uitzonderlijk dubbel zoveel sneeuw.



Dinsdag stond het langverwachte bezoek en verblijf aan het ijshotel op het programma. Dit was ons kado gedaan door mijn ex-collega's van het Bio-Imaging Lab voor het behalen van mijn doctoraat. Lieve collega's... heel hard bedankt voor dit onvergetelijke avontuur!! Hoewel we beiden slechts een uurtje hebben kunnen slapen hebben we er ontzettend van genoten. De sfeer in het hotel heeft iets feeëriek, het is buitengewoon prachtig.


De totale grondoppervlakte van het ijshotel is zo'n 3000 m². Het hotel telt 36 kamers waaronder 15 suites met elk een eigen thema. In enkele suites bevindt er zich een open haard, en de grootste suite heeft zelfs toegang tot een privé spa. Voor alle gasten is er gedurende de hele nacht eveneens toegang tot een gemeenschappelijke spa met sauna en 3 jacuzzi's.


Het hotel werd in zo'n 6 weken gebouwd. Het ijs dat werd gebruikt is niet natuurlijk, maar werd gefabriceerd in Montréal. Het gebruikte water werd gefilterd en bevat geen onzuiverheden waardoor je dwars doorheen het ijs kan zien en waardoor je uit ijsbekers kan drinken zonder dat je lippen er blijven aanplakken.


De temperatuur binnenin het hotel varieert slechts enkele graden tussen -3°C en -5°C, onafhankelijk van de buitentemperatuur. Alle bedden bestaan uit een massieve ondergrond van ijs, met een houten plaat en een matras erbovenop. Tijdens de nacht sliepen we als mummies in thermische slaapzakken die bestand zijn tegen temperaturen tot -30°C. Buiten dat ons aangezicht afkoelde hadden we het lekker warm tijdens onze nacht, en voor Jurgen was het zelfs veel te warm...



Woensdag maakten we een ritje met de hondenslee. Jurgen was de bestuurder, ik de passagier, en 5 huskiehonden trokken ons voort. Onderweg kregen we één extra hk (hondekracht) waardoor we de gids konden bijblijven. De kennel telde in totaal 300 huskiehonden. Van zo gauw ze aan een slee werden gebonden begonnen ze te blaffen en te springen, vol opwinding om te mogen rennen. Na een ritje van 3 kwartier waren ze volledig uitgeteld, en konden we hen strelen en bedanken voor de rit.

















Big Man voortrekken is blijkbaar niet van de poes.